ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

Φεγγαρι μου που τρυγηρνας στα ποιο ψηλα τα Ορη
και την χρυση σου φορεσια τη ναι ζηλευουν ολοι
που βαφεις με την λαμψη σου της Κρητης τις χαραδρες
και ξεσηκωνεις σε χορο τα βραδυα τις Νεραιδες

Πες μου ηντα καρδια βαστας τα βραδυα που απλωνεις
και οτι θωρεις και οτι γρηκας δεν το ξεφανερωνεις?
Ποιος ειναι ταχα ο ποιο βαρυς καημος πανω στην πλαση
πουχει την δυναμη καρδιες μες την φωτια να καψει..
Απο τα παθη της ζωης ποιο εχει ποιο σκοταδι
και βανει αθανατες Ψυχες αζωντανες στον Αδη...

Και το φεγγαρι χλωμιασε και κρυφτηκε στα νεφη
τα παθη πουχουν οι ανθρωποι δεν αντεξε να βλεπει..
Οσαν αναστορηθηκε στον κοσμο τι αντυκρηζει
στις γειτονιες και στις ερημιες που μοναχο γυριζει...
Η μοιρα νυχτα περπατει και βανει στο σιμαδι
ποια αντρογυνα θα χωριστουν και ποια θα ζουν ομαδι
Ποια Μανα χανει το παιδι και ποιο παιδι την Μανα
σε ποια καρδια χτυπα αχος απο βαρια καμπανα...
Σηκωστε το κεφαλι σας του κοσμου οι πονεμενοι
μια νεα μερα παντοτε τον κοσμο περιμενει
Λενε ο χρονος πως βαστα τα γιατρικα στο χερι
και η ελπιδα λαμπερη προβαινει σαν τα αστερι..

Φεγγαρι να σε ακλουθουνα τον κοσμο οταν βιγλιζεις
να μαθαινα τα μυστικα που ξερεις και γνωριζεις
Να αναντρανησω και να δω ποσοι Σταυροι απλωνουν
και τις ανθρωπινες καρδιες στον ουρανο υψωνουν..
Να μην θαρεψω οτι βαστω πως ειναι μονο δικο μου
και κανει φραχτες και γκρεμνα στον κυκλογυρισμο μου..