ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ..............

ΚΑΙ ΜΕ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΤΑ ΦΤΕΡΑ..ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΝΕΦΙΑ ΘΑΜΕ....
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΕΧΩΜΕ..ΝΑ ΣΠΑΡΤΑΡΙΖΩ ΧΑΜΕ.....
Ο ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ ΤΟ ΦΩΛΕΜΑ..ΚΡΕΜΝΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΕΤΕΣ...
ΠΑΝΩ ΕΙΣ ΤΙΣ ΑΚΡΟΠΕΤΡΙΕΣ ΤΣΑΓΡΙΕΜΕΝΕΣ ΛΕΣΚΕΣ....
ΕΚΙΑ ΚΡΕΜΝΩ ΤΟ ΦΩΛΕΜΑ..ΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΦΤΑΝΕΙ...
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ..ΝΑ ΑΠΛΩΣΕΙ ..ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ...
Ο ΕΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΕΤΟΣ ΤΑΝΕΜΟΥ Ο ΟΡΤΑΚΗΣ ...
ΠΑΤΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΦΩΛΕΜΑ..ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ...
ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΕ ΤΣΙ ΝΥΧΤΕΣ ΚΑΙ ΓΛΥΚΑ ΓΛΥΚΑ ΜΕ ΝΑΝΟΥΡΙΖΕΙ..
ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΣΙ ΦΤΕΡΟΥΓΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΜΕ ΚΟΙΜΙΖΕΙ...