ΜΟΥΠΑΝ

ΜΟΥΠΑΝ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΣΠΑΣΩ ΑΛΥΣΙΔΕΣ....
ΜΟΥΠΑΝ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΣΠΑΣΩ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ...
ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΣΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΒΑΜΕΝΗ...
ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΕΜΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΟΛΟ ΟΡΓΗ....
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΛΑΓΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΜΟΥ
ΑΝΑΔΥΘΗΚΑΝ ΠΥΡΙΝΟΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΑΠΟ ΦΩΣ...
ΕΡΙΞΑΝ ΘΛΙΨΗΣ ΚΟΙΤΑΓΜΑ ΕΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΟΥ ΠΑΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ ΚΟΡΗ ΜΟΥ...ΕΜΕΙΣ ΠΩΣ?
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣ ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝΕ ΕΤΣΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ...
ΠΑΝΤΟΤΕ ΟΙ ΡΙΨΑΣΠΙΔΕΣ ΦΩΝΑΖΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ!
ΕΣΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ ΜΙΑ ΑΥΓΗ ΑΠΟ ΓΕΝΙΑ ΜΕΓΑΛΗ...
ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑΓΕ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΜΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η ΓΗΣ!
ΠΑΝΤΑ ΜΠΟΡΕΙΣ!ΟΛΑ ΤΑ ΜΠΟΡΕΙΣ!ΒΑΛΕ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΣΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ Η ΦΩΤΙΑ...
ΑΝΟΙΞΕ ΔΙΑΣΕΛΑ ΡΟΥΜΑΤΑ ΑΥΛΑΚΙΑ ΜΑ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟ
ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΛΕΥΤΕΡΗ Η ΝΕΑ Η ΓΕΝΙΑ!