Στα ταραγμενα νερα της σκεψης βαρκαρης πορπατηχτης περνοστρατας...Πηρε φωτια το κυμα μα διαβενεις χωρις να σκιαζεσαι..Δεξα ζερβα βραχια κλειστα στις οχθες για να μην βρει αλλος κανεις τον Παραδεισο..που πρωτος εσυ ανακαλυψες..ρεει στο κυμα νερο και φωτια...μα η βαρκα δεν καιγεται...και συ τραβας κουπι και ανυχνευεις...το καθε στροβιλισμα στο νερο μαγευτικο..και διασχιζεις..και ερευνας..και ψαχνεις..μια περιπετεια που δεν θα τελειωσει..προσκυνητης εσυ της Σκεψης και της Ψυχης..Δεν σε τρομαζει το κυμα που φλεγετε...σε μαγευουν οι χρωματισμοι του...εισαι σιγουρος γιια την αντοχη της βαρκας σου...και συνεχιζεις....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου