Που σε ακουμπισε η Μανα σου Χριστε μου?

Με τα χερια μας βουτυγμενα στην αδικια και το μισος..
βολεμενοι μεσα στην εμπαθεια και το εγω μας τολμαμε να μιλαμε για Σενα..
Τρεμει η Ψυχη μου ..
που σε ακουμπησε η Μανα σου Χριστε μου?
που σε ζεστανε?
Φοβαμε μηπως σε ξυπνησουν οι φωνες των βασανισμενων παιδιων,
τα κλαματα των βιασμενων Γυναικων,
οι κροταλισμοι των οπλων...
Φοβαμε μηπως μπει η παγωνια απο το βλεμα μας και σε παγωσει
μηπως βραχουν τα σπαργανα Σου απο τα δακρυα μας...
Φοβαμε ..
Που σε ακουμπισε η Μανα σου Χριστε μου?
που σε εκρυψε...
Να μην σε βρουμε ολοι εμεις ..οι καλοι Χριστιανοι που στο ονομα Σου γιναμε Διωκτες της Αγαπης Σου...