Αβυσσος η Ψυχη του ανθρωπου

Μυστηριο πραγμα η Ψυχη του ανθρωπου...Αβυσσος...
Ονειρευται,ελπιζει,περιμενει,φοβατε..ολα μαζι...
Και λαχταρα να τα ζησει ολα....
Και κει που ξεκινα χανει τον δρομο Της,μπερδευεται σε λαθος μονοπατια..
Τα ονειρα γινονται εφιαλτες,η Ελπιδα πουλι πετουμενο
και ξαφνικα δεν εχει τιποτα να     περιμενει...
Και ο φοβος γινεται μονιμος συντροφος...
Αυτος ο φοβος που μαθαινει την Ψυχη να φυλαγεται
που την γυμναζει να πολεμα...
και της ξαναδινει την Ελπιδα της Νικης
Για φαντασου..στο τερμα του δρομου ο Ανθρωπος ξανασηκωνεται
η Ψυχη δυναμωνει..γινεται γεναια και ξαναβρισκει τα φτερα της Ελπιδας..
Αβυσσος η Ψυχη του ανθρωπου...Αβυσσος...