Οσπου να ερθει το τελος.....

Στα φτερα των Ανεμων παντα θα χορευεις μοναχη
ψαχνωντας τις Στιγμες που μοιαζουν με κρασι δυνατο..
παντα θα σε τυλιγουν συννεφα τα παθη
θα αγγαλιαζεσαι τις αστραπες και τον κεραυνο.....
Μοναχη θα γυριζεις ψαχνωντας αυτους που σου πηραν την λαμψη
το Φως της καρδιας σου την καθαροτητα της
θα κοβεις την Ψυχη σου κομματια και θα την πετας στις θαλασσες
θα θρηνεις στα σκοταδια σου και κανεις δεν θα βλεπει τα δακρια σου..
Θα μισεις... θα ουρλιαζει η Ψυχη  και η φωνη της δεν θα ακουγεται..
Θα περπατας σε κομμενα γυαλια και κοφτερες πετρες
θα ξεσκιζεις την καρδια σου και θα την ριχνεις στις φλογες
Μαχαιρια θα γινωνται οι σκεψεις και θα σε πεθαινουν..
η νυχτα τα χνωτα τα χερια η απελπισια η βρωμια η αναμνηση..
Στα βουνα σου θα ακουγεται το μοιρολοι σου
στην Εκκλησια τα αναφυλιτα σου
και στο σκοταδι οι κραυγες σου....οσπου να ερθει το τελος.....