θα απλωΘει πολλη σκοταδι

Δωσμου τα φτερα σου να πεταξω αστρο φωτεινο στον ουρανο να γινω
να καρφιτσωθω και να στολισω την μπλε του θαλασσα...
δωσμου τα φτερα σου να περασω πανω απο κυματα και πελαγα
ενα αστρο να γινω μες τον βυθο της
Ερχωνται μερες δυσκολες και μονο ατενιζωντας πελαγα και ουρανους θα αντεξουμε..
Κι ειναι και η νυχτα που σερνει τα πεπλα της προσπαθωντας να τυλιξει τον κοσμο..
Ειναι το σκοταδι που απλωνει σε καρδιες και σοκακια
Μονο αν γινει η Ψυχη του καθε ενος αστρο θα αντεξει
Αστρο η στου ουρανου το πελαγος η στης θαλασσας τα βαθη
Μα οπου και ναναι Αστερι πρεπει να ειναι....
Γατι θα απλωΘει πολλη σκοταδι..πολλη ερεβος...