ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Στ’ αρχοντικό του λογισμού
έχει κλειδί και μπαίνει
και κατεβαίνει στη καρδιά
τη νύχτα και ξωμένει.

Της νύχτας οι περαστικοί

του πόθου οι διαβάτες

δεν περπατήσανε ποτέ

στση λογικής τσι στράτες.

 

Είσαι η ανάσα μου εσύ
ο τρόπος για να ζήσω
ποτέ δεν θα σε στερηθώ
μόνο όταν τα μάτια κλείσω! 





Ο έρωτας είναι τυφλός
και σαν το βέλος ρίξει
μπορεί μία καλή καρδιά
με μια κακιά να σμίξει! 





Να μη ζητάς απ' τη ζωή πλούτη,
για να σου δώσει,
να της ζητήσεις μια καρδιά
που δε θα σε προδώσει.


Σ' αγγέλους επαράγγειλα την έννοια σου να έχουν
και μου 'παν πως οι άγγελοι αγγέλους δε προσέχουν.



"Έχω του κόσμου τ'αγαθά
κι όμως μου λείπει κάτι,
ένα σου γέλιο,μια ματιά
και μια σταλιά απ'αγάπη!"



 Μια χάρη Θεέ μου σου ζητώ
κάντην αν εμπορέσεις,
κείνα τα μάτια π' αγαπώ
ποτέ μην τα πονέσεις.




Αφού θα φύγεις μακριά,
φως μου καλοστρατιά σου,
τη μοναξιά του χωρισμού
ν' αντέξεις ετοιμάσου.



Ασπρης μυρτιάς μυρτόφυλλο,
 πράσινης δάφνης φύλλο,
στρογγυλομηλοπρόσωπη 
και θάμπωσες τον ήλιο. 

 

 Ζηλεύει η χαμηλή κορφή να ταν κι αυτή μεγάλη,
όπως ζηλεύει η άσχημη της όμορφης τα κάλλη.

  

Είδ αστραπές αμέτρητες στα χρόνια της ζωής μου,
μα κεραυνό εγνώρισα, στα μάτια σου ψυχη  μου. 

  

 

Στον Ιορδάνη ποταμό, έλουσες τα μαλλιά σου,
και έλαμψαν τα ουράνια, από την ομορφιά σου.

 

 Γυναίκα πλάσμα όμορφο, μα του διαόλου ταίρι,
μπορεί τη γη σε δυο λεπτά, ανάποδα να φέρει. 

  

Σαν πεις κάτι του φίλου σου, κι εκείνος φίλο έχει,
φίλος του φίλου θα το πει, κι ο κόσμος το κατέχει.