Αποψε που θα κοιμιθω ελα να με αγγαλιασεις
Φεγγαρι με την λαμψη σου
και να μου κουβεντιασεις..
Του φεγγαριου ο στεναγμος τον ουρανο θολωνει
και των ανθρωπων τις καρδιες με βασανα φορτωνει
Ποτε σου να μην πιστευτεις του Φεγγαριου τα λογια
σαν ξημερωσει χανονται τσ αυγης τα σταυροδρομια..
Καστρο κανα του φεγγαριου τον κυκλο που γυριζει
και απλωσα εναν Αετο Κρητη να σε βιγλιζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου