Ο ΞΕΝΟΣ

Ποιος ειναι ταχα που χτυπα την πορτα αυτο το βραδυ
μεσα στον αγριο ανεμο και το βαθυ σκοταδι
τουτη τη νυχτα που ο χιονιας ολα ταχει παγωσει
και το φεγγαρι πεισματικα αρνητε να απλωσει
Ξενος χτυπα που ξωμεινε εις τα δικα μου μερη
σαν μαδαριτικο πουλι που παγωσε το αγερι
Σαν ανοιξα και προβαλε τολμησα να μιλησω
ποιος εισαι ποθεν ερχεσαι για να τον ναι ρωτησω
Αποκριση δεν εδωσε μα πως να τον αφησω
μες τον χιονια και πισω μου την πορτα να του κλεισω...
Στον τζακι καιει η φωτια καθησε να στεγνωσει
γυροθωρει την καμαρη χωρις να αποσωσει
Στρωνω τραπεζι[καθησε Ξενε να ξαποστασεις
και απο της Μαδαρας τα αγαθα να φας να δοκιμασεις]
Τρωει Εκεινος σιωπηλα στα αρματα στυλωνει
το βλεμα του και την σκεψη του τη ναι ξεφανερωνει
Τινος ειναι η αρματωσια μην ειναι του γονιου σου
η ειναι καποιου φιλου σου η και του αδελφου σου?
Σε ρωτησα ποθεν ερχεσαι δεν θες να αποσωσεις
ποιος εισαι και απο που βαστας να το ξεφανερωσεις..
Σαν εφαγε σηκωθηκε παλι για να ρωτησει
πως γινεται στην ερημια γυναικα για να ζησει..
Πως γινεται στην ερημια μοναχος να διαβαινεις
και οταν ρωτω ποθεν ερχεσαι διαβατη να σωπαινεις...?
Ξενε ταβα τον δρομο σου πραμα μην σε ξαφνιαζει
κανει η ζωη τα θυληκα πραμα να μην τα σκιαζει..
Ανοιξα μες την σκοτινια την πορτα να περασεις
οχι παρεα πως ηθελα-τουτο να το ξεχασεις-
Μα ο Χριστος μου μουμαθε το χερι να απλωνω
σε οτι εχει αναγκη στην ζωη και οτι μπορω να σωνω..
Μα σαν θα φεξει η χαρη Του την πλατη θα γυρισεις
και ποια τη νυχτα σε συντρεξε δεν θα το μαρτυρησεις..
Ποτε σου δεν θα ξαναρθεις στα μερη τα δικα μου
θα σβησεις απ την σκεψη σου και αυτο το ονομα μου
Του εστρωσα να κοιμηθει και πηρα το τουφεκι
εβροντα και χιονιζε ο Θεος σκιζει το αστροπελεκι
βγηκα στον κουμο ξωμεινα μεχρι ο Θεος να φεξει
και χωρισανο ι δρομοι μας διχως να πουμε λεξη
Ποιος ειναι ταχα που χτυπα την πορτα τουτη αποψε
σωπασε αγερα στα βουνα και συ χαλαζι κοψε
να φυγει ο Ξενος μην σταθει,μην μεινει,μην ρωτησει
και οτι ανταμωσε εδω να μην ξαναζητησει..