Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΥΡΤΑΛΙΩΤΗ

Στα Κουρταλιωτικα νερα Νεραιδα κολυμπαει
πανω  στις πετρες τις τραχιες ξαπλωνει και ακουμπαει
με τους Αητους για συντροφια και τα μικρα ελαφια
μερινοξημερωνεται στα ασπρα σκαλοπατια

Τις νυχτες μενει στις σπηλιες και στους νεραιδοτοπους
και  τρομαγμενη κρυβετε οταν θωρει ανθρωπους
στον Ανεμο τα πεπλα της αποκρυφα απλωνει
οταν τα αγριμια κρυβωντε και Κεινη μενει μονη

Μα καποια μερα ενας βοσκος κατεβει στο Φαραγγι
ενα κατσικι εχασε και εψαχνε για να βρει
και ειδε την Κορη την ομορφη στον ποταμο μοναχη
τα πεπλα της που απλωνε στων Ανεμων την ακρη

Κρυφτηκε πισω απ τα δεντρα ο νιος σαν μαγεμενος
νυχτωσε και ξημερωσε και εστεκε ο καημενος
την θωριε που κολυμπαγε και στολιζε τα μαλλια της
την ακουγε να τραγουδει με τα αστρα συντροφια της..

Και μεινε και καρτεραγε ο υπνος να την πιασει
να την γελασει το πεπλο της κρυφα για να της παρει
γιατι ξερε το μυστικο νεραιδα για να δεσεις
το νυφικο το πεπλο της πρεπει   κρυφα να κλεψεις..

Ο υπνος ηρθε μια στιγμη να παρει την Νεραιδα
χυθηκε σαν τον ανεμο ο νιος μες τα σκοταδια
το ακριβο το πεπλο της στα χερια του κρατουσε
πισω δεν της το γυριζε και ας παρακαλουσε...

Γυριζει πισω στο χωριο βοσκος μαζι και κορη
οσοι θωρουν τα καλη της τωναι ζηλευουν ολοι..
μα μες της νυχτας την φωτια αυτη τον ξεπλανευει
και το αραχνουφαντο μην καψει του γυρευει...

Ανθρωπε που επιστεψες Αγερα θα σκλαβωσεις
και της Νεραιδας την ομορφια σε σπιτι θα κλειδωσεις....
την ιδια νυχτα το αρπαξε και εφυγε μακρια του
 ξεφυγε  απ τα ταξιματα και τα σκλαβωματα του...

Του φαραγγιου την εμπασια ποτε αν την περασεις
θα δεις τρεχουμενα νερα σπηλιαρια για να κατσεις
κι ισως αν εισαι τυχερος Νεραιδα να ανταμωσεις
να παιζει με τους Αητους..μα μην το φανερωσεις..
Το ελαφι τη ναι προσκυνα και Αητος της τραγουδαει
και ενα μικρο βοσκοπουλο στην μοναξια θρηναει..