ΑΝΑΤΟΛΗ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ....

Περπατω σε σοκακια πλακοσρωτα ματωμενα  ακουω κλαματα και φωνες
αμανεδες δακρυα σπαραγμοι ανακατα με συναντουν...

Εκκλησιες κλειστες μοναστηρια βουβα...κλειδια στις πορτες...
Σε ποια φωτια χορευεις παλι Ψυχη μου πανω απο ποιες φλογες πηδας....
ποιους αγερηδες γητευεις σε ποιο φεγγαρι προσευχεσε...
Φωτιες που καινε ονειρα και αρχοντικα
 χερια που λερωνουν τιμες και περηφανιες..
Και η Παναγια δακρυσμενη κρυβει το προσωπο της για να μην βλεπει...
ποσα μαχαιρια ποσες συμφορες
ποση θλιψη και αγριες φωτιες....
σε ποιον ανεμο να γινω Αναβατισα
να βγω
αχ Πατριδα μου για να ρθω
σε δω
μεσα στις Σμυρνης την αγρια φωτια
ψαχνω να βρω λαβαρα και ελπιδες μια βραδυα
τα δακρυα μου πνιγουν την Ψυχη
γιατι Πατριδα μου χαθηκες Εσυ..
Σε ποιον κεραυνο να μπω ναρθω ελπιδα να σε βρω
που να αντεξω ακομα προσπαθω....
Αμανεδες και κραυγες παψανε οι Λειτουγιες
πεσμου Πατριδα μου γιατι με καις...
Σε καλντεριμια με αιμα περπατω ,
την πρωτη μου αγαπη αναζητω
το προσωπο μου κρυβω μην φανει
μην δουν πληγες οι απιστοι και ντροπη...
Πριν το τελος θαμαι γω που λαβαρα θα βαστω
και τις καμπανες Σμυρνη θα χτυπω..
ακουσμα της Λευτεριας και πληγη μιας καρδιας
οσο ζω θα τραγουδω...